10 januára 2010 Ako kazdu nedelu sme rano isli s deniz na zeleninove trhy. Potom dosla Canan a isli sme na Salsu. Hodinka salsy, konecne po dlhom case sme sa s Canan citili, že uz aj nieco vieme, bol to super pocit. Profesor, ktory nas uci v nedelu dochadza z Istambulu a je tak trosku saleny:D Po salse sme isli na kavicku do Seca parku a na sladke:D ja som vyskusala horúcu Chalvu – http://sk.wikipedia.org/wiki/Chalva, bola dobra ale prílis sladka na mna takze odporucam viac studenu mnaaam:D Potom mi Canan ukazala fotky vystrihnute z casopisu a pýtala sa na moj nazor, ako by vyzerala s blond vlasmi:d a potom sa pozrela na moje vyrastajúce vlasy a povedala, „Gabi ide sa ku kaderníkovi“. Canan je hrozna ked si nieco zaumieni... tak som musela suhlasit. No a bola som rada, lebo to bol prijemny den:D Isli sme ku kaderníkovi... aby ste boli v obraze tu som zatial este nenasla, holky co by boli kadernícky...holky robia manikury, pedikury, kozmeticky ako mi vysvetlili ale strihaju chlapi. Stravili sme cele poobedie skraslovanim sa:D Zatial co mi farbili vlasy tak mi holka spravila francuzsku manikúru:D no bol to supis dnik:D
10 de enero de 2010
Como cada domingo fuimos con Deniz por la manana al mercado de vegetales. Después llego Canan y fuimos juntas a la clase de salsa. La clase de salsa, por fin después de mucho tiempo nos sentimos las dos con Canan que ya sabes algo, era un sentimiento muy agradable. El profesor, que da clase el domingo llega de Estambul y esta un poco loco:D Después la salsa fuimos a tomar café a Seca Park y a comer algo dulce:D yo probé Halva caliente http://es.wikipedia.org/wiki/Halva, era buena pero demasiado dulce a mi gusto, os recomiendo mas la Halva fría yamiiii:D Después Canan me enseno las fotos cortados de una revista y me pregunto la opinión, como ella parecía con el pelo rubio:D y después miro a mi pelo y me dijo „Gabi vamos al peluquero“. Canan es una mujer cabezona... si quiere algo y tendría que aceptarlo. Al final hice bien porque tuve un día maravilloso. :D Fuimos al peluquero y para aclararlo aquí en Turquía no he visto las peluqueras todos son hombres... las chicas hacen manicura, pedicura y las cosmética. Pasamos toda tarde haciéndonos mas guapas :D Mientras me estaban tiniendo el pelo otra chica me hizo la manicura francesa. :D.
Ukoncenie tohto roka nebolo velmi prijemne pre nasu rodinu. 30 decembra som sa totiz dozvedela zo Slovenska velmi smutnu správu zomrela nám krsna mama. Tato sprava ma zasiahla, ze som nebola schopná dva dni racionalne rozmyslat a konat. Krsna mama bola pre nas od malicka ako druha mama, najskor som nechcela verit tejto správe boli to velmi emocionalne dni pre mna, ked som si na to spomenulavzdy sa mi tlacili slzy do oci. V kazdom pripade nam vsetkym bude chýbat. Takze si asi viete predstavit ako sa mi chcelo oslavovat a ani trosku som nemala chut ist nikam a nieto este do Korucuk – co je mestecko asi 2 hodiny do Izmitu.
Zobudili sme sa celkom dost skoro o nejakej 11 am. A nasledovala bitka o sprchu, kto tam pôjde prvý. Kedze holky majú prednost tak sme tam isli prve my, ale asi sme spravili chybu, lebo chalani tým to este viac trvalo nez nám:D Domáci nám pripravili ranajky so super kávou, ktorá by zobudila aj mrtveho:D Inak bol úzastný den, krásne svietilo slniecko a to predpovedalo, že mame super dnik pred nami. Po ranajkách sme isli vyhodit smeti, tolko tasiek po kope s odpadom s jedneho domu som este nevidela:D bolo to fakt komicku, museli sme ist 4 aby sme to odniesli:D A ked sa uz aj Giovann dosprchoval, tak sme mohli vyrazit do Izmitu, kde sme sa mali stretnút s Linou a Juliou. Zobrali sme autobus do Adapazari si viete predstavit aký hluk bol v autobuse... kedze sa tam zislo 7 cudzincov pokope. V autobuse s nami cestovala aj rodinka s dvomi malými holkami a ta mladsia bola taká krásna, sice mamina vyzerala ako keby hovorila „ Co to robite s mojou dcerou“, lebo Nacib má taku vlastnost, že vzdy v autobuse rad otravuje male deti a tentokrat tomu nebolo inak. V Adapazari, sme sa rozhodli, ze pojdeme do Izmitu vlakom a tak sme isli na stanicu kúpit listky, vsade kde sme sa objavili, tak ludia na nas divne pozerali, to aby ste boli v obraze v Turecku su ludia kludní, v autobuse sa nerozpravaju a vsade vladne sice ruch ale iba z toho, ze sa ludia premiestnuju:D, takze my sme tam posobili ako nejaká atrakcia. Kedze sme este mali cas asi 30 nez nam isiel vlak isli sme do centra na caj. A potom sme utekali spat na vlak, lebo sme to nejak neodhadli casovo:D Pre mna to bolo uz druhýkrat co som cestovala v Turecku vlakom, no pre vacsinu prítomnych to bolo po prvykrat, co cestovali vlakom. No bolo to omnoho lepsie ako ist autobusom. V izmite sme si to zamierili do Seca Parku, konecne som si pomyslela, lebo ja som bola asi jedina z prítomných co som tam este nebola, teda ak neratam Love and Giovann – lebo tí tu nebývajú. Po ceste sme sa stretli s námorníkmi a tak sme sa s nimi fotili bola to sranda:D, teda aspon pre nás neviem ako pre nich. Seca Park – je miesto, pri mori, náchádza sa tam kopec lodí a restaurácii a je to super miesto na prechádzaku. V ten vecer tam bolo riadne veterno, no nám to nevadilo a riadne nán sibalo fotili sme sa ako takí japonci.:D Love chúda prisla o jej siltovku, ufúkol jej ju vietor, tak bola z toho smutna. Isli sme na cajik, lebo sme boli uz trosku unavení:D Potom sme isli do centra, kde sme mali stretnutie s Linou a Juliou v nasej oblubenej restaurácii. A kedze Love chcela vidiet nieco z Izmitu sme ju zobrali k hodinovej vezi. A potom sme isli do Gebze ku Nacibovi vsetci teda okrem Liny a Julie, ktoré na druhý den pracovali. Este sme cakali na Kevina kym pride na zastavku a potom 45 minut cesty, vsetci uz boli unavení a tak spinkali. U Naciba doma sme pokracovali v oslavovaní noveho roka az do 5 rána.
2 januara 2010
Cely den sme stravili v Gebze a poobede dosli Lina s Juliou. Vecer sme mali super kolombijske cestoviny a movie night.
El fin de ano no era muy feliz para nuestra familia. 30 de diciembre recibi una noticia muy triste de Eslovaquia, que se murio mi madrina. Esa noticia era tan mala para mi que no era capaz dos dias de hacer nada. La madrina era para nosotros como la segunda madre, primera vez cuando lo oí no quería creerlo, eran unos dias muy emocionados para mi, siempre cuando pense en eso tenia ganas de llorar. La vamos a echar de menos todos. Asi que os podeis imaginar que no tenia ganas de celebrar, ni irme a ningun sitio, y tampoco a Korucuk- que es una ciudad a dos horas de Izmit.
Sobre las cuatro me escribio Nacib, que aun no se sabe si vamos al Korucuk o no, pero de todas maneras nos vemos a las siete pm frente al Mc Donald tb con las chicas (Lina y Julia). Asi lo hicimo, aunque yo llegue al Mc Donald mas tarde, esa tarde era un atasco, y el viaje que normalmente dura 15 duró 45 minutos, la gente se volvio loco y todo el mundo viajaba al centro. Lina y Julia no fueron con nosotros al final (Lina queria hablar con su famila y Julia tenia otras cosas en su mente). Asi que fuimos solo Nacib y yo hasta el Adapazari, donde nos encontramos con otros interns Anamaria (Colombia), Giovann(Colombia – el vive en Estambul) y Luba (Love vive en Ankara).Después todos fuimo a tomar el bus para Korucuk, nos paramos en medio de nada, solo una calle y los bloques de pisos. Llegamos sobre las 10.30 pm a la fiesta colombiana de nuevo ano. Que allegre estaba de ver todos a Aleja, Kevin y Nata... Estaba alli tb un chico, el amigo de Aleja que se llamaba Ozgun o algo de esa manera. :D Me sorprendio de una manera agradable cuando entre al salon, lo primero que vi era el arbol de navidad, aunque poco tradicional, con las banderas turcas de decoración. Lo segundo que me sorprendio era el letrero que decia „Feliz ano nuevo“ en eslovaco u otras lenguas de las personas que asistian a la fiesta. Aleja encontro como se escribe el ano nuevo en las lenguas diferentes ( turco, eslovaco, espanol, aleman, ingles, frances, ruso, ucraniano, arabe...). Era un gesto muy carinoso sobre todo para nosotros los extranjeros, los que pasamos las fiestas fuera de nuestras casas. La fiesta colombiana podia empezar. Me recordaba mucho a Espana, solo me faltaba las doce uvas.:D Antes de la media noche empezamos a contar los segundos y despues nos felicitamos el ano nuevo y por fin la cena de ano nuevo – porque todos tuvimos hambre enorme. Comimos el risoto a la colombia acompanada muchos tipos de bebidas (vodka, efes – la cerveza turca, raki – el alcohol hecho de anís.) Esto continuo hasta las cinco de la madrugada y cuando nos decidimos que ibamos a dormir, oimos que llegaban otras personas al piso, eran dos amigos de Ozgun y nosotros fuimos a la cama y Aleja seguia la fiesta hasta no se cuando.
1 de enero de 2010
Nos despertamos sobre las once y empezo la pelea por la ducha, que iba primero. Como las chicas tienen ventaja, asi que fuimos primeras nosostras, pero hicimos un error, porque los chicos tardaron mas que nosotras :D Los de casa nos prepararon el desayuno con un cafe. Hacía un dia maravilloso, hacía sol y eso predicaba que vamos a tener un día super. Después del desayuno fuimos sacra la basura, tantas bolsas de basura no he visto en mi vida de una casa:D era cómico, tuvimos que ir cuatro para poder llevarlo todo:D Cuando tb Giovann se ducho podíamos ir al Izmit donde nos íbamos a encontrar con Lina y Julia. Tomamos el bus a Adapazari os podéis imaginar que ruido hacíamos en el bus... siete extranjeros. En el bus había una familia con dos ninas pequeñas, la menor era muy mona, pero la mama parecía como si decía „Que estáis haciendo con mi hija“, porque Nacib tiene atributo que le gusta molestara los ninos pequenos y esta vez no era de otra manera – le gustan los peques. En Adapazar decidimos que vamos a ir al Izmit en el tren, asi que fuimos a la estación a compararnos los billetes, en todas partes donde vinimos la gente nos miraba de una manera muy rara. Para que os enteráis las personas en Turquía son muy tranquilas, en el autobús no hablan y el ruido se produce solo porque la gente se esta mudando:D asi que nosotros eramos como una atracción. Aun tuvimos como media horas antes de la salida de nuestro tren así que fuimos a tomar el te al centro. Para mi era ya la segunda vez que use el tren en Turquía, pero para los demás era por la primera vez. Era mejor que viajar en el bus. En Izmit fuimos al Seca Park, por fin pensaba, porque yo era la única que aun no estuve allí, si no se cuentan Love y Giovann - pero ellos no viven aquí. Por el camino nos encontramos con marineros ha sido gracioso :D por lo menos para nosotros no se como para ellos. Seca Park – es un sitio cerca del mar, donde hay muchos restaurantes y barcos, es un sitio maravilloso para pasear. Esa tarde hacia mucho viento, pero a nosotros no nos importaba y estábamos como locos sacamos fotos como guiris. :D Love pobrecita perdió su gorra, se lo llevo el viento y estaba muy triste por eso. Fuimos a tomar el te, porque estaba un poco cansados. Después fuimos al centro, donde nos encontramos con Lina y Julia en nuestro cafe favorito. Love querría ver algo de Izmit así que la llevamos al torre de reloj. Después fuimos al Gebze a la casa de Nacib todos menos Lina y Julia, las que trabajaban al dia siguiente. Aun esperamos a Kevin y fuimos a la parada y 45 minutos en el bus a Gebze, todos se durmieron el bus. En la casa de Nacib continuamos la fiesta hasta las 5 de la madrugada.
2 de enero de 2010
Pasamos todo el día en Gebze y por la tarde llegaron Lina con Julia. Y pasamos la tarde viendo pelis y comimos la pasta a la colombia.
25 – 27 decembra 2009 Vsetko zacalo ako vzdy v piatok vecer sme sa stretli ako vzdy na wknd s Linou, Juliou a Nacibom v centre. Rozhodli sme sa ze pojdeme do Baron baru na pivko. Na ceste sme sa stretli so aisecarmi, fakt riadne dlho som nikoho nevidela z Aisecu, vzhladom na to, že im to je jedno čo robime, my tam tiez nechodíme. No co uz. Chvilu sme s nimi kecali a isli sme smerom k Baron baru, a zistili sme, ze nad baron barom je este dalsi bar, ktorý sa vola Barcelona. Tak sme sa rozhodli ist do toho baru. Viedli tam take hnusne tocive schody a bolo to dost vysoko. Pred vchodom do baru stali tak divne oblecení ludia a pytali sa nás, či máme vstupenku, ze to je sukromná party. My s Linou sme sa vybrali uz prec ale potom nas Nacib vola, ze mame ist spat, ze nás pustia zadarmo do toho baru. Bol bar s terasou, s dvomi miestnosnami, kde sa tancovalo, my sme sli najskor objednat si pivo, ktoré bolo asi najdrahsie, ktoré som pila 5TL. Isli sme si sadnut na terasu, noo v kazdom pripade to bola divna party, niektorí ludia tam mali také divne masky a boli tam aj holky. Zrazu si k nam prisadli dvaja chalani Čača a Serdar. A obaja sa viac zaujímali o Naciba ako o holky, ktoré sme tam s nim boli:D Najskor mu podarovali masku Zorra a potom este aj masku Scream:D bolo to komicke a tak sme radsej po tom ako sme skoncili pivo sa zbalili a isli domkov:D A stravili sme cely vecer pozeraním filmov. Moje povodné plany na sobotu boli, ze pojdem s holkami len tak sa tulat po Izmite. No ked sme sa ráno zobudili svietilo slnko a bolo uzasne krasne vonku, tak som zmenila plán a rozhodla som sa ist s Nacibom do Istambulu, no ked bolo tak krásne to by bol hriech ostat doma. Tak sme sa este zastavili u nás doma, dala som si sprchu a isli sme do Istambulu, s medzizastávkou v Gebze. Bola sobota, tak si viete predstavit ako bola vsade trafika. No v kazdom prípade, sme mali naplánované sa stretnút v Istambule v europskej časti o 5 pm v Taxime. Cesta do Istambulu bola riadna zábava, kým sme sa tam dostali, studenským lacným sposobom, sme vyuzili asi 3 busy a este aj mini lod, ktorá nás previezla z Azijskej casti do Europskej časti Istambulu. A este sme si zobrali mestskú do Taximu, kde sme sa mali stretnut s Nacibovym kamaratom z Tunisu, ktorý zije v Adane v mestecku asi 12 hodin autobusom od Izmitu, volá sa Isaam. Isli sme na caj a potom dosiel este dalsí Nacibov kamarát, ktoré spoznal, ked bol na stazi v Indii a zije v Istambule. Jooj chalani ma zobrali do super rockového baru v Taxim, kde hrali pesnicky mojeho mládi a skusali sme turecke pivko. Na ceste domov sme sa nejak prehliadli zastavku na mini lod a tak sme sa dostali uz cez most do azijskej casti, len sme nevedeli, kde presne sme ked sme vystupili, boli sme tak trosku stratení:D No bola to komická situacia, nasou chabou Turectinou sme sa potom dohovorili, kde mame ist a tak sme sa konecne dostali na miesto, kde sme mali ist do Haremu. Tam sme zistili, ze sme zmeskali posledný autobus Harem-Gebze a vtedy sa stalo nieco, co nás vsetkých troch šoklo. Ujo sofer nas zobral, ani neviem presne kde, ale tam nás cakal dalsí autobus, ten posledný, ktorý do Gebze isiel, no nie je mily a dokonca, sme ten prvý bus ani neplatili. Niekedy je dobre byt cudzincom. Do Gebze sme sa dostali okolo 1 rano. Dali sme si pivko na dobrú noc, teda som si myslela, ze to tak bude :D Potom prisiel Oska domov zo svadby a tak z jedného pivka ich bolo viac:D V nedelu som sa zobudila asi na obed, znicená ako cenkove deti... chalani mi pripravili super branch (neskoré ranajky, skorý obed), taketo wkndy by som brala castejsie, hlavne ked chlapi varia:D Poobede sme isli spat do Izmitu a stretli sme sa s holkami. 25-27 de diciembre de 2009 Todo empezó lo de siempre en el viernes por la tarde cuando nos encontramos con Lina, Julia y Nacib en el centro. Nos decidimos ir al Baron Bar para tomar una cerveza. Por el caminos nos econtramos con los aiesecers, desde hace mucho tiempo que no he visto a nadie del Aiesec, como a ellos no importa lo que estamos haciendo, y nosotrosos tampoco vamos por alli. Que le vamos a hacer. Hablamos un ratito y fuimos hacia el Baron bar, y vimos que encima de Baron bar hay otro bar que se llama Barcelona. Nos decidimos a ver ese bar. Habían unas escaleras que giraban. Delante de la entrada al bar estaban unas personas vestidas de una manera rara, y nos preguntaron si tenenos la entrada, porque es una party privada. Nosotras con Lina ya queríamos irnos, pero Nacib nos llamo, que tenemos que volver, que no se dejaran a entrar gratis al bar. Era un bar con terasa, con dos cuartos, donde se la gente estaba bailando, fuimos a pedirnos la cerveza, cual era la mas cara que tome en mi vida 5 TL. Fuimos a sentarnos en la terasa, era una party muy rara, algunas personas llevaban unas mascaras raras y habían algunas chicas. De repente se sentaron a nuestra mesa dos chicos Chacha y Serdar. Y los dos estaban mas interesados en Nacib que en nosotras:D Primero le regalaron dos mascaras de Zorro y de Scream.:D, era una situación cómica y así que nos fuimos a la casa después tomarnos la cerveza.:D Pasamos la noche viendo las pelis. Cuando nos despertamos hacia mucho sol y era un día bonito, así que he cambiado mi plano y decidí ir con Nacib a Estambul, como era un día tan bonito seria un pecado quedarme en casa. Paramos en mi casa para la ducha y fuimos a Estambul con el entre parada en Gebze. Era sábado, os podeis imaginar que trafico había en la carreteras. Teníamos planeado encontrarnos en Estambul en la parte europea sobre las 5pm en Taxim. El viaje a Estambul fue gracioso, tardamos bastante tiempo al llegar usando los transportes baratos para estudiantes, usamos 3 autobuses tb el mini barco, el que nos llevo de la parte asiatica a la parte europea de Estambul. Después tomamos el transporte publico para Taxim, donde nos encontramos con el amigo de Nacib de Tunisia, el que vive en Adana, la ciudad a 12 horas en autobús de Izmit, se llama Isaam. Fuimos a tomar el te, y luego vino otro amigo de Nacib, cual conocio cuando hacia el internship en India, el vive en Estambul. Los chicos me llevaron a un bar de rock en Taxim, donde ponían la música de mi juventud y tomamos la cerveza turca. Por el camino a la casa perdimos la parada para el mini barco, asi que cruzamos el puente sin saber como a la parte asiatica, no sabiamos dondo paramos exactamente, no perdimos un poquito. :D Era una situación cómica, nos entendimos con nuestro turco malo, donde nos tenemos que ir, así que por fin llegamos al sitio, donde teníamos que ir al Harem. Allí nos enteramos, que perdimos el ultimo autobús Harem-Gebze, y entonces paso de lo que estábamos flipando. El senor conductor nos llevo a algún sitio donde nos esperaba otro autobús, el ultimo que se iba para Gebze, ay que senor tan majo, y tb no pagamos el primero bus. Aveces esta bien ser extranjero. A Gebze llegamos sobre la 1de la madrugada. Tomamos la cervecita y creía que íbamos para la cama, pero no era así:D Después llego Oska a la casa de la boda así que de una cerveza habían más.:D El domingo me desperté mas o menos a la hora de la comida, muy cansada... chicos me prepararon el super branch (breakfast+ lunch juntos), ay estos fines de semana me gustaría tener mas, sobre todo cuando los chicos cocinan:D Por la tarde volvimos a Izmit y nos encontramos con chicas.