Ani neviem kde začať teda, z ktorého konca. Vianoce – kazdemu krestanovi sa vybavi predstava strávenie dna doma s rodinou a pripravou stedrovecernej vecere, aby bolo na vecer vsetko pripravene. No tento rok to tak nebolo. Moje prvé Vianoce mimo domova som strávila v Turecku a pracovne. Vela ludí sa cudovalo, ze preco pracujem a ci sa v Turecku Vianoce neoslavuju. A tak Vám tak trosku vysvetlím situaciu. Turecko je moslimská krajina a tak to co vedia o Vianociach je iba to co sa dozvedia z americkych programov aj ked oni Vianoce oslavujú 1 januára co je zároven aj nový rok. Bola to pre mna divná p
redstava, ale uz som si zvykla.
Ráno som sa zobudila s divným pocitom prázdnoty a zároven s nechutou íst do práce. Fakt divný pocit isť do práce v tento den ale kedze povinnosti volali tak som sa tam rozhodla ist. Je to lepsie, ako byt celý den sama. Ako vzdy po mna prisiel sukromný autobus. V buse ma privitali usmievave tvare mojich studentov, ktoré hovorili sme radi, ze ta vidíme, a tak som sa na nich aj ja usmiala. Prvu osobu, ktorú som stretla bola Arzu profesorka prvákov a druhákov na základke. Sa ma pýtala, preco som taka smutná a tak som jej povedala moju prvu suvislu frazu po turecky „Bugun Mutlu noeller benim vatan –Dnes su Vianoce v mojej krajine“, sice neviem ci je to správne ale pochopila ma. Po ranajkách som mala prvú hodinu so sestrocným v triede Duygu, kedze som si fotila vianocnu výzdobu, tak sa ma pýtali, ze preco co sa deje.
Decka boli zlate dostala som vela objati od nich. V kazdej triede som si odfotila vianocnú vyzdobu, sice este nebola kompletná no aspon trosku mi to pripomenulo vianocnu atmosferu. Na hodine so stvorocnými to bolo take zlate, prisiel Serdar, lebo s deckami nacvicujeme program a tak im povedal, ze mám dnes Vianoce take boli zlate profky a dostala som od nich blahozelania. A najviac ma prekvapilo nieco odo mna chceli, ale kedze nevedia po anglicky tak si isli po slovník no práve vtedy prisiel Serdar a tak sa ma cez neho opytali, že ci by som im mohla nieco zaspievat, lebo so prvákmi a druhakmi nacvicujeme pesnicky a tak som im zaspievala kúsok z Chiquitity od abby. No ocividne sa im to pacilo :D:D lebo mi tlieskali bolo to mile. Ranné hodiny presli celkom rýchlo az som bola prekvapená. Na poobedných hodinách sme s deckami vymalovavali Santa Clausa. Decka boli celé natesene z toho, ze mozu malovat Baba Noel – co je Santa claus po turecky. Okolo tretej mi volala Lily zo Slovenska bolo to mile, aj som zabudla, že mi to slubila no riadne ma to potesilo, aj ked sme sa rozprávali len na chvilu, lebo ja som akurat mala hodinu. Na tej istej hodine, dosli decka zo zakladky a doniesli mi novorocné karty, ktoré pre mna vyrobili, bolo to zlate gesto. A ked som prisla na hodiny s prvakmi a druhákmi tak vsetci mi blahozelali Merrry Xmas –Vesele Vianoce. Ilaida (sefkina dcera) mi vyrobila vianocnu kartu. Kedze teraz nacvicujeme s deckami tie pesnicky, tak to preslo dost rychlo poobede a bol konecne cas ist domov. No Serdar, ktorý ma normalne berie domov musel odist, sice mi povedal, že sa vrati a vezme nás aj s Arzu a Pilar domov, tak som nesla na sukromny autobus. A potom sme sa dozvedeli, ze ideme domov pesko. No bola to zvlasna prechádzka, hlavne ked sme sa nejak nerozumeli ako vzdy a ocividne im Serdar povedal, aby ma odprevadili domov, aby som sa nestratila a tak sme peskovali a potom sme sa nejakym sposobom dohodli, ze ja si svoj domov najdem sama, nepotrebujem aby som isli, ocividne sa im ulavilo.
Domov som sa dostala asi po pol hodke bludenia... co mi v podstate ani nevadilo, lebo aj tak som nemala doma co robit. Sidlisko Yahya Kaptan je totiz obrovske a kým som nasla nasu bytovku mi to trvalo. Moja vianocná vecera pozostavala z prazenice, pretoze okrem vajicok sme doma nic nemali. A na znak Vianoc som si rozkrojila aspon jablcko a pustila som si vianocne koledy a cakala som kým nasi doveceraju a budeme sa moct rozpráv
at cez skype. Mali sme totiz naplanovanú skype konferenciu na 11pm mojho casu. No nakoniec sme sa rozpravali o 9pm. Bolo to super vsetkych pocut. Moji rodicia totiz travili Vianoce u sestry v Turanoch a este sa s nami spojila aj Tina z Belgicka.
No se por donde empezar. Navidad – para todos los cristianos el concepto de navidad es pasarlo en casa con la familia preparando la cena de navidad, y otras cosas para la noche. Pero este ano no era asi para mi. Mi primer Navidad fuera de la casa he pasado en Turquia trabajando. Muchas personas se extranaban porque estoy trabajando, y preguntaban porque no se celebra Navidad en Turquia. Asi que os lo describo un poco como es. Turquia es un pais musulman, y todo lo que saben sobre Navidad es de los programas americanas, aunque ellos celebran Navidad el primer de enero que es al mismo tiempo el ano nuevo. Era un concepto raro para mi al principio pero ya me he acostumbrado.
Me desperte con un sentimiento muy raro y al mismo tiempo muy vacía y tb con el disgusto de ir a trabajar. De verdad es muy raro ir a trabajar en este dia pero como tenia que hacerlo me fui. Seria mejor que quedarme solita en casa todo el dia. Lo de siempre llego el autobus privado por mi. En el autobus me recibieron las sonrisas de mis estudiantes, que decian estamos contentos por verte, asi que les devolvi tb la sonrisa. La primera persona que vi en la escuela era Arzu, la profesora de las primeras y segundas clases de primaria. Me preguntaba porque estoy tan triste y asi que le dije mi primera frase continua en el idioma turco „Bugun Mutlu noeller benim vatan – hoy es navidad en mi pais“, no estoy segura si la frase era correcta pero me entendio. Después del desayuno tuve la primera clase con los nenes de seis anos en la clase de Duygu, y como me estaba tomando las fotos de la decoracion navidena me preguntaba lo que me estaba pasando. Los nenes eran muy monos recibi muchos abrazos de ellos. En cada clase me tome fotos de la decoracion navidena, aunque no era completa me recordaba un poco el ambiente navideno. En la clase con los de cuatro anitos era muy mono, llego Serdar, porque estamos preparando el programa con los ninos para padres, y los dijo que hoy es Navidad en mi pais, las profes eran muy majas me dieron abrazos y me felicitaron. Pero lo que más me sorprendio era que querian algo de mi y por eso se fueron por el diccionario, pero en el mismo momento llego Serdar y asi me preguntaron que si podria cantarle algo y como estamos preparando con los nenes de primaria la cancion de Chiquitita de abba por eso le cante esa cancion. Les gusto:D:D porque estaban aplaudiendo. La clases de manana pasaron muy deprisa. En las clases de tarde estabamos coloreando el Santa Claus con los nenes. Los nenes estaban contento coloreando el Baba Noel – el Santa claus en turco. Sobre la stres me llamos Lily de Eslovaquia, se me habia olvidado que me prometio llamarme, aunque hablamos solo unos minutos porque tenia clase. En la misma clase entraron las chicas de primaria y me trajeron las cartas de ano nuevo que me hicieron. Cuando llegue a las clases de primaria todos me felicitaron Merry Xmas –Feliz Navidad. Ilaida (la hija de mi jefa) me hizo tb una carta de navidad. Como estamos ensenando para el programa las cancion la tarde paso muy de prisa y ya era tiempo de irme a la casa. Pero Serdar, el que normalmente me lleva a mi casa tuvo que irse, aunque me prometio que volvera por Arzu, Pilar y mi, asi que no tome el autobus privado. Después nos enteramos que vamos a la casa andando. Fue un paseo a la casa raro, porque no nos entendimos, parecia que Serdar les dijo que me llevaran a la casa, pero al final les dije me encontrare mi casa solita parecian contentas.
A la casa llegue despues de media hora perdiendome... lo que no me importaba, como tampoco tenia muchas cosas que hacer en mi casa. El barrio Yahya Kaptan es muy grande asi que tarde en encontrarme el edificio en que vivo. Mi cena de navidad era los huevos envueltos, como a parte de los huevos no tuvimos nada en la casa y como el simbolo de navidad me corte la manzana y escuchaba a los villancicos mientras esperaba cuando mis papas terminan de cenar y podemos hablar por el skype. Nos planeamos la conferencia por el skype para las 11 pm. Pero al final hablamos a las 9 pm. Era lo mejor de dia oirlos todos, como mis papas estaban pasando Navidad en la casa de mi hermana en Turany y tb hablamos con Tina de Belgica.